Tyrannosaurus rex to obecnie prawdopodobnie najsłynniejszy dinozaur drapieżny. Nazwa pochodzi od greckiego tyrannos = władca, lub tyran i łac. rex = król. Realistyczne szacunki wskazują, że największe tyranozaury osiągały zwykle parametry około 14 m długości i 7,5 t masy. W polowaniach pomagał mu doskonały wzrok i węch. Nie wyróżniał się inteligencją, ale jego EQ (iloraz emocji) był 2,5 razy większy niż u współczesnych krokodyli. Tyranozaur miał niewyobrażalną siłę zaciskania szczęk. T-rexy osiągnęły dojrzałość w wieku około 18 lat i żyły około 30 lat. Był zarówno myśliwym, jak i padlinożercą, który nie gardził mięsem.
Stegozaur był jednym z największych przedstawicieli swojej rodziny, mógł dorastać do około 9 metrów długości. Zwykle duże okazy osiągały długość około 6,5 metra i wagę 3500 kg. Stegozaur to najsłynniejszy ze wszystkich dinozaurów pancernych. Było to stosunkowo duże zwierzę czworonożne (poruszające się na czterech kończynach). Kiedy zwierzę zostało zaatakowane przez napastnika, kołysało ogonem z boku na bok, a kolce mogły spowodować poważne obrażenia atakujących mięsożernych dinozaurów. Nie był szybkim biegaczem. Jak wynika z zachowanych śladów, prędkość jego chodzenia nie przekraczała około 6-7 km/h. Stegozaur był dużym zwierzęciem i do tego roślinożercą. Musiał więc mieć niezbędną ilość pokarmu roślinnego, prawdopodobnie posiekał nisko rosnącą roślinność, a następnie szybko połknął ją do swojego dużego żołądka.
Spinozaur „Spiny Lizard” to rodzaj olbrzymiego mięsożernego dinozaura (teropoda). Ważył około dwunastu ton i mierzył do szesnastu metrów długości. Żeby dać wyobrażenie, sama jego czaszka miała około 2 metrów długości. Największy znany mięsożerny dinozaur był ogromnym drapieżnikiem o niemal metrowej długości, wąskich szczękach pełnych zębów. Nowsze szacunki masy Spinozaura wynoszą około 6,4 do 7,5 tony, co wciąż czyni go jednym z pięciu największych znanych dotychczas dinozaurów teropodów.
Triceratops to najbardziej znany z tzw rogate dinozaury (Cerapoda) i jeden z najsłynniejszych dinozaurów wszechczasów. Trójroga głowa z kościanym kołnierzem uczyniła go jednym z kultowych symboli ery dinozaurów. Triceratops był mocnym, czworonożnym roślinożercą, którego wysokość w najwyższym punkcie grzbietu dochodziła do 3 m, długość do około 9 metrów i waga od siedmiu do trzynastu ton. Triceratops był ulubionym pożywieniem słynnego tyranozaura. Szeroki i zaokrąglony kołnierz chronił miękką szyję zwierzęcia przed drapieżnikami. Uważa się, że pełnił także funkcję ozdobną podczas zalotów i godów.
Welociraptor był stosunkowo małym dinozaurem z sierpowatymi pazurami, teropodem, należącym do drapieżnych dromeozaurów. Welociraptor miał zaledwie około 1,8–2,1 metra długości i ważył około 20 kilogramów za życia. Wysokość grzbietu nie przekraczała około 80 cm, osiągała więc wielkość tęgiego psa. Miał maleńkie ostre zęby i sierpowaty pazur na nodze o długości około 6 cm. Pazur nie służył jako broń tnąca, ale jako narzędzie, dzięki któremu myśliwy mógł unieruchomić ofiarę lub przytrzymać ją, jeśli było to większe zwierzę. Ten mały teropod żył w okresie górnej kredy, około 75–71 milionów lat temu. W 2007 roku opublikowano badania, które dowodzą obecności pierzastego pokrycia ciała u tego dinozaura. Na podstawie „uchwytów” na kościach można stwierdzić, że dinozaury te były wyposażone w pierzaste powłoki, przynajmniej na kończynach.
Tyrannosaurus rex to obecnie prawdopodobnie najsłynniejszy dinozaur drapieżny. Nazwa pochodzi od greckiego tyrannos = władca, lub tyran i łac. rex = król. Realistyczne szacunki wskazują, że największe tyranozaury osiągały zwykle parametry około 14 m długości i 7,5 t masy. W polowaniach pomagał mu doskonały wzrok i węch. Nie wyróżniał się inteligencją, ale jego EQ (iloraz emocji) był 2,5 razy większy niż u współczesnych krokodyli. Tyranozaur miał niewyobrażalną siłę zaciskania szczęk. T-rexy osiągnęły dojrzałość w wieku około 18 lat i żyły około 30 lat. Był zarówno myśliwym, jak i padlinożercą, który nie gardził mięsem.
Pterozaury lub pterozaury („skrzydlate jaszczurki”) to wymarłe gady mezozoiczne, pierwsze kręgowce w historii Ziemi, które były zdolne do aktywnego lotu. Istniały przez co najmniej 160 milionów lat i stały się bardzo udanymi formami latającymi kręgowców. Pterozaury żyły około 245 milionów lat temu. W Rumunii odkryto gigantycznego pterozaura o rozpiętości skrzydeł około 12 metrów i szacunkowej wadze ponad 500 kilogramów. Obecnie paleontolodzy zakładają, że przodkowie pterozaurów byli pierwotnie owadożerni, a w toku ewolucji ich potomkowie stopniowo przeszli na rybożerność (jedzenie ryb) i szerzej mięsożerność (jedzenie kręgowców lądowych). Pterozaury należą do najpopularniejszych stworzeń prehistorycznych, obok dinozaurów, mamutów, trylobitów itp. Szczególnie podziwia się je za zdolność do aktywnego latania, która wyprzedziła ptaki o dziesiątki milionów lat. Badane są także różne możliwości wykorzystania ich anatomii we współczesnej inżynierii lotniczej.
Parasaurolophus był rodzajem dużego, około 10 metrów długości, roślinożernego dinozaura kaczodziobyego z grupy Ornithopoda. Wysokość: 5 metrów.Długość: 9,5 metra. Najbardziej uderzającą cechą tego roślinożercy był długi, rurkowaty grzebień na głowie, połączony z jamami nosowymi zwierzęcia. Używano go głównie do komunikowania się między przedstawicielami własnego gatunku za pomocą głośnych dźwięków, w celu odróżnienia od pokrewnych gatunków, a częściowo do pomocy w kontrolowaniu temperatury ciała. Za bezzębnym dziobem znajdowały się liczne małe zęby, które przetwarzały pożywienie w sposób przypominający przeżuwanie współczesnych roślinożernych ssaków.
Triceratops to najbardziej znany z tzw rogate dinozaury (Cerapoda) i jeden z najsłynniejszych dinozaurów wszechczasów. Trójroga głowa z kościanym kołnierzem uczyniła go jednym z kultowych symboli ery dinozaurów. Triceratops był mocnym, czworonożnym roślinożercą, którego wysokość w najwyższym punkcie grzbietu dochodziła do 3 m, długość do około 9 metrów i waga od siedmiu do trzynastu ton. Triceratops był ulubionym pożywieniem słynnego tyranozaura. Szeroki i zaokrąglony kołnierz chronił miękką szyję zwierzęcia przed drapieżnikami. Uważa się, że pełnił także funkcję ozdobną podczas zalotów i godów.