Sob polární je majestátní tvor žijící v extrémních podmínkách Arktidy. Jeho robustní postava, hustá srst a široké kopyto mu umožňují přežít v drsném arktickém prostředí, kde teploty klesají pod bodu mrazu. Sobové jsou známí svou schopností migrovat na velké vzdálenosti přes zamrzlé tundry, hledajíce potravu a vhodné pastviny. Jsou klíčovou součástí života mnoha severních komunit a kultur, poskytují potravu, srst a kožešinu, a jsou často předmětem mýtů a legend původních obyvatel Arktidy. Nicméně, s rostoucím tlakem na arktické prostředí a změnami klimatu čelí sob polární novým výzvám, které ohrožují jeho přežití a ekosystémy, na kterých závisí.
Zając żyje niemal na całym świecie. Najlepiej nadaje się na obszary nizinne i pagórkowate w ciepłych regionach, gdzie żyzne pola przeplatają się z małymi lasami. Długość ciała zarówno zająca, jak i zająca wynosi od 60 do 80 cm. Ogon (pióro) ma długość od 7 do 11 cm. Waga zająca wynosi od 3,5 do 7 kg. Wśród zmysłów doskonale rozwinięty jest słuch, na mniejszą odległość bardzo dobry jest także węch. Jego wzrok jest słabszy, zauważa jedynie ruch. Zając prowadzi samotny tryb życia. Podczas wypasu porusza się bardzo powoli, podskakuje i cicho mamrocze. Często pozuje i obserwuje otoczenie. Kiedy jest zaniepokojony, ratuje się szybkim biegiem. Może osiągnąć prędkość do 60 km na godzinę. Potrafi nawet błyskawicznie zmieniać kierunek, zygzakiem, a jego skoki mają długość do 7 m. Jego pożywieniem są rośliny uprawne, trawy, chwasty, pędy krzewów i drzew. Lubi też obgryzać korę drzew. Każdy króliczek rodzi od 7 do 10 króliczków rocznie. Jednak wiele z nich ginie, zwłaszcza podczas deszczowej pogody, a w ciągu roku przeżywa tylko 2–4 młodych. Zając może dożyć 12 lat, ale na wolności tylko nieliczne osobniki przeżywają trzeci rok życia.
Tygr šavlozubý, také známý jako Smilodon, patřil k výjimečným šelmám jehož fosilní nálezy byly objeveny v Americe. Objevil se před asi 2,5 milionu lety, vymřel před asi 10 000 lety. Jeho výrazným rysem byly dlouhé špičáky, které byly skvělým nástrojem pro lov. Tygr šavlozubý byl uzpůsobený na lov větších kořisti a jeho silné tělo a silné končetiny mu umožňovaly efektivně pronásledovat svou oběť. Přestože tygr šavlozubý není dnes mezi námi, jeho jedinečná morfologie a lovecké schopnosti jsou fascinujícím objektem paleontologického zkoumání a zůstávají důležitou součástí historie života na Zemi.
Od większości gatunków różni się owłosionym nosem, a od kangura olbrzymiego głównie brązowym kolorem sierści. Jest aktywny szczególnie w nocy, kiedy pasie się głównie na trawie, ale czasami zjada także liście krzaków lub podgryza niskie drzewa. Kangur duży dorasta do długości ciała od 90 centymetrów do 1,4 metra, ogon osiąga długość od około 75 centymetrów do maksymalnie jednego metra, waga dorosłych zwierząt jest bardzo zróżnicowana i zależy od płci, samice osiągają dolną granicę, podczas gdy mężczyźni osiągają wyższy limit (20-75 kg). W okresie lęgowym duży kangur jest agresywny, a samce walczą między sobą o samice, pożywienie i miejsca do odpoczynku. Ciąża u dużego kangura trwa średnio około 36 dni. Nowo narodzony kangur jest jednak po urodzeniu bardzo słabo rozwinięty – jest nagi, ślepy i brakuje mu tylnych kończyn. Wczepia się pazurami w futro matki i wykorzystując jedynie węch i dotyk, wspina się do jej woreczka (samce nie mają woreczka), gdzie przyczepia się do sutka mlecznego. Około 7. miesiąca życia młode wystawia główkę z worka, smakuje trawę, ale gdy znajdzie się w niebezpieczeństwie, natychmiast wpełza z powrotem do worka. V 1. roku, pasie się z innymi, nie wspina się już z powrotem do worka, ale do 2 roku życia pozostaje blisko matki. rok.
Antylopa Derby jest największą ze wszystkich antylop, zamieszkującą otwarte sawanny porośnięte gęstą roślinnością. Są to głównie zwierzęta prowadzące dzienny tryb życia, ale nie jest wyjątkiem to, że można spotkać tę antylopę wieczorem lub w nocy. Żywią się głównie liśćmi, gałązkami i różnymi pędami, są też skubaczami. Żyją głównie w koczowniczych grupach liczących około dwudziestu zwierząt, chociaż można je spotkać w parach. Antylopa Derby osiąga wysokość w kłębie od 150 do 175 cm i wagę od 300 do 1080 kg. Obie płcie mają stosunkowo długie, ostre i skręcone rogi, które u samców są zwykle większe (do 120 cm). Młode ma już typowe pręgi po urodzeniu, które nie zmieniają się przez całe życie i są tak niepowtarzalne jak odciski palców u każdego osobnika.
Gęsi domowe dostarczają wielu korzyści, głównie mięsa, tłuszczu i piór lub odchodów, które służą jako nawóz. Jaja gęsie są używane rzadziej. Gęsi mogą również służyć jako psy stróżujące. Długość do 100 cm, rozpiętość skrzydeł do 130 cm, waga 4?15 kg. Żywią się głównie pasącą się trawą, dlatego mają stożkowaty dziób z ostrymi krawędziami.
Panda wielka żyje niemal bez przerwy w bambusowych zaroślach. Technicznie rzecz biorąc, jest wszystkożercą, ponieważ czasami żywi się jajami i zjada niektóre owady wraz z bambusem. Są dla niej niezbędnym źródłem białka. Uszy jej się trzęsą, kiedy żuje. Dorosła panda waży 70–160 kg i mierzy 1,2–1,9 m długości. Ogon pandy jest krótki, zwykle ma tylko 10–15 cm długości. W przeciwieństwie do innych niedźwiedzi nie zapada w stan hibernacji, ponieważ nie jest w stanie zgromadzić wystarczających zapasów tłuszczu. Panda wielka prowadzi samotny tryb życia, dlatego samce i samice spotykają się zwykle tylko podczas zalotów, od marca do maja. Kopulacja jest krótkotrwała (od 30 sekund do pięciu minut), ale powtarzana. Ponieważ zarodek rozwija się bardzo szybko, samica może teoretycznie urodzić w ciągu zaledwie 45 dni, ale w zależności od warunków otoczenia może to zająć również do sześciu miesięcy.
Wilk pospolity był tu pospolitym zwierzęciem aż do końca XVII wieku. stulecie. Od początku XVIII w. jego liczba znacznie spadła. wieku, aż do całkowitej eksterminacji pierwotnej populacji. Czy ma 66 lat?81 cm i waży 35?45 kg. Żyje i poluje w stadach, które możemy postrzegać jako rodziny. Paczka liczy więcej niż 10 członków, zwykle 2-8. Zabawnie poluje na jelenie i dziki. Najważniejszymi zmysłami wilka są węch i słuch. Zmysł węchu jest setki, a nawet miliony razy lepszy niż ludzki. Wilk potrafi tropić swoją ofiarę z odległości kilku kilometrów. Prędkość jazdy: 58 km/h. Wilk może biec z prędkością 25–50 km/h na dystansie około 20 km. Oczywiście prędkość różni się w zależności od terenu i celu biegania. Potrafi pokonywać dziennie kilkadziesiąt, a czasem nawet kilkaset kilometrów. Wilki żyją w niewoli około 12–15 lat, na wolności krócej.
Łoś europejski jest największym przedstawicielem rodziny jeleniowatych. Żyje w północnych lasach Europy, Azji i Ameryki. Łoś został wytępiony na ziemiach czeskich już w średniowieczu. Żywią się liśćmi brzóz, wierzb i żurawi, roślinami wodnymi i bagiennymi. Ze względu na swoje rozmiary zjada do 50 kilogramów pożywienia dziennie, więc oczywistym jest, że w poszukiwaniu pożywienia musi migrować. Łosie są doskonale przystosowane do poruszania się po miękkim podłożu – ich stopy, wyposażone w wysuwane kopyta, zajmują dużą powierzchnię. Poruszają się z prędkością 50 km/h. Dobrze pływają. Poroże łosia byka może ważyć do 60 kg i osiągać rozpiętość 250 cm. Swoim kształtem przypomina łopaty. Łoś zrzuca go co roku. Ciąża samicy trwa około 36 tygodni; samica rodzi od jednego do trzech młodych, które karmią piersią przez około cztery miesiące. Żyją do 20 lat.