Labuť velká je majestátní pták, který je známý svou elegantní postavou a nádherným bílým peřím. Je to jedna z největších labutí na světě a vyznačuje se dlouhým, oblým krkem a oranžovým zobákem. Labutě velké jsou běžně viděny na jezerech, rybnících a pomalu tekoucích řekách. Tyto krásné ptáky jsou společenská stvoření a často se shromažďují ve velkých hejnech. Mají silný rodinný instinkt a jsou známé svým věrným partnerstvím, často zůstávají spolu po celý život. Hnízda labutí jsou obvykle umístěna u vody na ostrůvcích nebo na břehu, kde si staví hnízdo z větví a rákosu. Labuť velká je symbolem elegance a krásy v mnoha kulturách po celém světě. Je často spojována s romantikou a pohádkami a její přítomnost na vodě dodává míru a harmonii.
Jest drugim co do wielkości naczelnym na świecie. Występuje jedynie na niewielkim obszarze na terenie górzystym na granicy Demokratycznej Republiki Konga, Ugandy i Rwandy. Zamieszkują najczęściej lasy deszczowe. Samiec może mierzyć ponad 170 cm (przy rozpiętości kończyn przednich 200–270 cm). Samice są zawsze mniejsze, nie przekraczają 150 cm. Potrafią wspinać się na drzewa o wysokości do 40 metrów. Pomimo swojej wielkości i siły goryl górski nie jest stworzeniem agresywnym. Goryle górskie są roślinożercami, dlatego ich dieta składa się głównie z niskich roślin zielonych, liści, pędów, w mniejszym stopniu żywią się także owocami (około 1,7% ich diety). Ich dieta jest bogata w wodę, więc nie muszą pić. samice rodzą młode raz na cztery lata lub nawet później. Ciekawostką jest to, że nawet niedominujące samce mogą się rozmnażać, lecz odsetek produkowanego przez nie potomstwa jest stosunkowo niski. Kobieta może zajść w ciążę tylko 3 dni w miesiącu.
Zamieszkuje sawanny, półpustynie i obszary górskie w Afryce Zachodniej i Wschodniej i jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych sępów afrykańskich. Jest to średniej wielkości sęp o wadze od 4 do 7 kg i długości ciała około 94 cm. Rozpiętość skrzydeł wynosi około 218 cm. Ma stosunkowo słaby węch, ale wyjątkowo dobry wzrok, którego wykorzystuje do znalezienia ofiary. Sęp afrykański buduje z gałęzi i roślin duże gniazdo, w którym składa jedno jajo (wyjątkowo do trzech). Inkubacja około 56 dni. Stale zbliżają się do tuszy i mogą na przykład zdenerwować lamparta i opuścić tuszę.
Od większości gatunków różni się owłosionym nosem, a od kangura olbrzymiego głównie brązowym kolorem sierści. Jest aktywny szczególnie w nocy, kiedy pasie się głównie na trawie, ale czasami zjada także liście krzaków lub podgryza niskie drzewa. Kangur duży dorasta do długości ciała od 90 centymetrów do 1,4 metra, ogon osiąga długość od około 75 centymetrów do maksymalnie jednego metra, waga dorosłych zwierząt jest bardzo zróżnicowana i zależy od płci, samice osiągają dolną granicę, podczas gdy mężczyźni osiągają wyższy limit (20-75 kg). W okresie lęgowym duży kangur jest agresywny, a samce walczą między sobą o samice, pożywienie i miejsca do odpoczynku. Ciąża u dużego kangura trwa średnio około 36 dni. Nowo narodzony kangur jest jednak po urodzeniu bardzo słabo rozwinięty – jest nagi, ślepy i brakuje mu tylnych kończyn. Wczepia się pazurami w futro matki i wykorzystując jedynie węch i dotyk, wspina się do jej woreczka (samce nie mają woreczka), gdzie przyczepia się do sutka mlecznego. Około 7. miesiąca życia młode wystawia główkę z worka, smakuje trawę, ale gdy znajdzie się w niebezpieczeństwie, natychmiast wpełza z powrotem do worka. V 1. roku, pasie się z innymi, nie wspina się już z powrotem do worka, ale do 2 roku życia pozostaje blisko matki. rok.
Jego pierwotną ojczyzną są Indie i Sri Lanka, gdzie najczęściej przebywają w lasach liściastych, zaroślach, ale także na terenach trawiastych. Pawie są często trzymane na wolności w parkach zamkowych i ogrodach zoologicznych. Paw jest narodowym ptakiem Indii. Samiec pawia w koronie ma niebieską głowę, szyję i brzuch. Tylne pióra są zielonkawo-brązowe, a skrzydła brązowe i czarne paski. „Ogon” pawi nie jest w rzeczywistości prawdziwym ogonem, ale raczej bardzo wydłużonymi górnymi piórami ogona, które tworzą tzw. "chodnik". Na końcu każdego pióra skrzydła znajduje się „pawie oko”. Samce mogą mierzyć ponad 2 metry nawet z pióropuszem. Zarówno samce, jak i samice mają na głowie kilkucentymetrową koronę. Nawet pawie mogą rozłożyć pióra ogona, gdy są zagrożone, ale są one znacznie mniejsze niż u koguta. Samice składają 4–8 jasnobrązowych jaj. Młode wylęgają się po 28 dniach. Samica opiekuje się pisklętami samotnie. Pawie mogą żyć do piętnastu lat.
Mýval severní je malý a obratný savec, který je původem ze Severní Ameriky, ale byl zavlečen do různých částí světa. Mývali jsou známí svým charakteristickým pruhovaným kožichem, černými kroužky kolem očí a pohyblivým prstovým chodem. Jsou to všežravci s flexibilním stravovacím režimem, což znamená, že se mohou živit různými potravinami včetně ovoce, hmyzu, plodů, ryb a dokonce odpadků. Jedním z výrazných znaků mývalů je jejich schopnost manipulovat s předměty pomocí svých prstů, což z nich činí zručné lovce a sběrače potravy. Mývali jsou také adaptabilní a schopni se přizpůsobit různým prostředím, včetně lidských sídel. Mývali mají také význam v různých kulturách a folkloru, kde jsou někdy zobrazeni jako symbol šibalství a chytrosti.
Słoń afrykański to ssak z rzędu ośmiornic, który dorasta do 4 m wysokości. Słonie można spotkać w lasach deszczowych, na sawannach oraz wspinać się na obszary górskie do 5000 m n.p.m. m. Słonie są dość elastyczne - jedyne, co jest dla nich ważne, to wystarczająca ilość jedzenia i wody na terytorium. Cechą charakterystyczną są dwa wrażliwe „palce” na końcu wrażliwej trąby, które służą do oddychania, wąchania, picia, brania prysznica i karmienia. Kolejną cechą charakterystyczną są ogromne, mocno zakrwawione płatki uszu na dużej głowie, przez które traci dużo nadmiaru ciepła, zapobiegając przegrzaniu podczas gorących afrykańskich dni. Słonie afrykańskie są zwierzętami społecznymi i trzymają się razem w dobrze zorganizowanych grupach liczących od dziesięciu do dwunastu samic i ich młodych. Słonie są zwierzętami roślinożernymi. Ich dieta zależy bezpośrednio od tego, gdzie dana osoba się znajduje. Ale każdy musi codziennie organizować nawet 225 kg jedzenia. Tak dużą ilość pożywienia muszą spożywać od 15 do 18 godzin dziennie. To sprawia, że mają tylko około 4 godzin dziennie na sen. Ponadto pożywienie nie jest dobrze przetworzone w organizmie i wykorzystuje się tylko 35-40%, dlatego słoń produkuje dziennie do 180 kg odchodów i 40-60 litrów moczu. Jedno młode rodzi się zwykle po 22 miesiącach ciąży. W wyniku hienizmu człowieka co roku zmniejsza się liczebność około 8% słoni. Myśliwi zabijają nie tylko dorosłe, czasem rekordowo stare i duże słonie, ale wraz z nimi giną także ich osierocone młode.Na wolności słonie dożywają 65-70 lat.
Rys ostrovid je středně velká šelma, patřící do čeledi kočkovitých. Jedná se o elegantního dravce s krásnou srstí, která může mít různé odstíny od šedé po žlutohnědou, s charakteristickými tmavými skvrnami a proužky. Rys ostrovid se vyznačuje krátkýma, zakulacenýma ušima, která jsou ozdobena dlouhými chlupy. Rys má krátký ocas. Tento rys je známý svou šikovností a obratností při lovu, což mu umožňuje lovit menší savce a ptáky. Rys ostrovid je schopen skočit výš než 3 metry a běžet rychlostí až 60 km/h. Je to noční lovec, který je aktivní hlavně za soumraku a v noci, kdy využívá svůj vynikající zrak a sluch k nalezení potravy. Rys ostrovid je tichý a nenápadný, což mu pomáhá při lovu, ale také při vyhýbání se predátorům. Ve volné přírodě se rys ostrovid dožívá 10 až 15 let.
Zebry górskie są bardzo dobrze przystosowane do poruszania się po obszarach górskich. Żyją w mniejszych stadach prowadzonych przez jednego samca. Samica kilka razy w roku wchodzi w okres rui. Samica nosi młode przez około rok. Godzinę po urodzeniu dziecko może stanąć na nogach. Młode samce tworzą nowe stada, zabierając kilka samic z pierwotnych stad. Ich wysokość w kłębie sięga około 1,2 do 1,3 m. A mają 2,2 m długości. Mogą ważyć do 365 kg. Zebra może żyć w niewoli od 30 do 40 lat. 20 do 25 lat na wolności.