Postacie i bohaterowie

Triceratops to najbardziej znany z tzw rogate dinozaury (Cerapoda) i jeden z najsłynniejszych dinozaurów wszechczasów. Trójroga głowa z kościanym kołnierzem uczyniła go jednym z kultowych symboli ery dinozaurów. Triceratops był mocnym, czworonożnym roślinożercą, którego wysokość w najwyższym punkcie grzbietu dochodziła do 3 m, długość do około 9 metrów i waga od siedmiu do trzynastu ton. Triceratops był ulubionym pożywieniem słynnego tyranozaura. Szeroki i zaokrąglony kołnierz chronił miękką szyję zwierzęcia przed drapieżnikami. Uważa się, że pełnił także funkcję ozdobną podczas zalotów i godów.

Parasaurolophus był rodzajem dużego, około 10 metrów długości, roślinożernego dinozaura kaczodziobyego z grupy Ornithopoda. Wysokość: 5 metrów.Długość: 9,5 metra. Najbardziej uderzającą cechą tego roślinożercy był długi, rurkowaty grzebień na głowie, połączony z jamami nosowymi zwierzęcia. Używano go głównie do komunikowania się między przedstawicielami własnego gatunku za pomocą głośnych dźwięków, w celu odróżnienia od pokrewnych gatunków, a częściowo do pomocy w kontrolowaniu temperatury ciała. Za bezzębnym dziobem znajdowały się liczne małe zęby, które przetwarzały pożywienie w sposób przypominający przeżuwanie współczesnych roślinożernych ssaków.

Był to dwunożny mięsożerny dinozaur o długości około 7 metrów i wadze około 350-400 kg. Żył około 193 milionów lat temu w okresie dolnej jury. Jego nazwa pochodzi od dwóch typowych półkolistych grzebienia na czaszce.

Mają krótki dziób przystosowany do dziobania pożywienia. Koguty są płodne od około 7 miesiąca życia, a kury mogą składać jaja od 4-6 miesiąca życia. Koguty mają swój własny wewnętrzny biorymus. Ogłasza im, która godzina jest właściwa na pierwszą poranną śpiewkę. Ale kogut pieje, nawet jeśli chce zwrócić uwagę na zbliżające się zagrożenie, komunikuje się z innymi ptakami, zaprasza kury na ucztę – czas na karmienie. Obecność koguta w stadzie ma swoje mocne uzasadnienie, kury są dzięki niemu spokojniejsze, a kogut, pan stworzenia, spełnia wiele niezastąpionych funkcji.

Gęsi domowe dostarczają wielu korzyści, głównie mięsa, tłuszczu i piór lub odchodów, które służą jako nawóz. Jaja gęsie są używane rzadziej. Gęsi mogą również służyć jako psy stróżujące. Długość do 100 cm, rozpiętość skrzydeł do 130 cm, waga 4?15 kg. Żywią się głównie pasącą się trawą, dlatego mają stożkowaty dziób z ostrymi krawędziami.

Stegozaur był jednym z największych przedstawicieli swojej rodziny, mógł dorastać do około 9 metrów długości. Zwykle duże okazy osiągały długość około 6,5 metra i wagę 3500 kg. Stegozaur to najsłynniejszy ze wszystkich dinozaurów pancernych. Było to stosunkowo duże zwierzę czworonożne (poruszające się na czterech kończynach). Kiedy zwierzę zostało zaatakowane przez napastnika, kołysało ogonem z boku na bok, a kolce mogły spowodować poważne obrażenia atakujących mięsożernych dinozaurów. Nie był szybkim biegaczem. Jak wynika z zachowanych śladów, prędkość jego chodzenia nie przekraczała około 6-7 km/h. Stegozaur był dużym zwierzęciem i do tego roślinożercą. Musiał więc mieć niezbędną ilość pokarmu roślinnego, prawdopodobnie posiekał nisko rosnącą roślinność, a następnie szybko połknął ją do swojego dużego żołądka.

Welociraptor był stosunkowo małym dinozaurem z sierpowatymi pazurami, teropodem, należącym do drapieżnych dromeozaurów. Welociraptor miał zaledwie około 1,8–2,1 metra długości i ważył około 20 kilogramów za życia. Wysokość grzbietu nie przekraczała około 80 cm, osiągała więc wielkość tęgiego psa. Miał maleńkie ostre zęby i sierpowaty pazur na nodze o długości około 6 cm. Pazur nie służył jako broń tnąca, ale jako narzędzie, dzięki któremu myśliwy mógł unieruchomić ofiarę lub przytrzymać ją, jeśli było to większe zwierzę. Ten mały teropod żył w okresie górnej kredy, około 75–71 milionów lat temu. W 2007 roku opublikowano badania, które dowodzą obecności pierzastego pokrycia ciała u tego dinozaura. Na podstawie „uchwytów” na kościach można stwierdzić, że dinozaury te były wyposażone w pierzaste powłoki, przynajmniej na kończynach.

Spinozaur „Spiny Lizard” to rodzaj olbrzymiego mięsożernego dinozaura (teropoda). Ważył około dwunastu ton i mierzył do szesnastu metrów długości. Żeby dać wyobrażenie, sama jego czaszka miała około 2 metrów długości. Największy znany mięsożerny dinozaur był ogromnym drapieżnikiem o niemal metrowej długości, wąskich szczękach pełnych zębów. Nowsze szacunki masy Spinozaura wynoszą około 6,4 do 7,5 tony, co wciąż czyni go jednym z pięciu największych znanych dotychczas dinozaurów teropodów.

Karnotaurus, czyli „mięsożerny byk”, należy do grupy mniejszych i całkiem dużych dinozaurów drapieżnych (teropodów) żyjących w okresie jurajskim i kredowym. Był to dwunożny mięsożerca, o długości około 7 do 9 metrów i wadze ponad 1,5 tony (być może do 2,7 tony), żyjący w Ameryce Południowej w okresie górnej kredy (około 70 milionów lat temu). Był to drapieżnik o lekkiej budowie i wadze około 1,5 tony. Na głowie miał 15 cm rogi utworzone przez kości czołowe i były stożkowate, mocne i mocne. Ich funkcja jest nadal badana. Można je było wykorzystać zarówno do walki lub zabijania zdobyczy, jak i do zalotów. Tak czy inaczej, karnotaurus jest obecnie jedynym znanym mięsożernym dwunożnym z parą rogów. Nadal nie jest jasne, czym żywił się karnotaurus. Wcześniej zakładano, że jest w stanie złapać nawet bardzo dużą zdobycz. Jednak obecne badania sugerują, że częściej były to małe zwierzęta, młode lub nawet zwłoki.

Plezjozaury były mezozoicznymi gadami morskimi. Największe formy tych drapieżnych zwierząt osiągały długość ponad 15 metrów. Metoda pływania była bardzo nietypowa dla tych gadów wodnych, ale nadal wydajna energetycznie. W 1816 roku na terenie Francji odkryto także skamieniałości plezjozaurów.

Żarłacz biały lub żarłacz biały, dawniej często nazywany rekinem ludożernym, to rekin z rodziny laminidae, występujący głównie w wodach przybrzeżnych. Osiąga maksymalną długość około 7 metrów i wagę ponad 3 ton. Żarłacz biały żyje prawie we wszystkich wodach przybrzeżnych różnych oceanów i mórz, gdzie temperatura wody waha się od 12 °C do 24 °C. Żarłacz biały zaliczany jest do ryb epipelagicznych, co oznacza, że większość życia spędza na głębokościach do 200 m. Żyje tam, gdzie występują jego główne ofiary, którymi są płetwonogie, mniejsze walenie, inne rekiny i duże ryby. Dorosłe osobniki mają najczęściej 4–5,4 m długości i zwykle ważą 680–1100 kg. Zachowanie i struktura społeczna tego rekina nie są jeszcze dobrze zbadane. Ze wszystkich gatunków rekinów żarłacze są odpowiedzialne za zdecydowanie najbardziej niesprowokowane ataki na ludzi. Od 1580 r. do 2016 r. odnotowano statystycznie ogółem 314 przypadków napaści. Długość życia wynosi 20-30 lat.

Kuc szetlandzki to rodzaj konia pochodzącego z Szetlandów, około 160 km na północny wschód od Szkocji. Jest niewielkiego wzrostu, ale bardzo silny – ze względu na swoje rozmiary można chyba powiedzieć, że jest jednym z najsilniejszych koni na świecie (z łatwością może unieść w siodle dorosłego mężczyznę). Kuc szetlandzki jest inteligentny, ale uparty. Reaguje na właściwe prowadzenie, dlatego nie nadaje się dla niedoświadczonego jeźdźca. Osiąga wysokość w kłębie od 102 cm do 107 cm. Żyje około 30 lat. Żyje około 30 lat.

Zwierzę należące do kopytnych. W przeszłości konie wykorzystywano głównie do prac rolniczych, do transportu towarów i ludzi, począwszy od XX w wieku używany głównie do jazdy rekreacyjnej i sportu. Samica konia nazywana jest klaczą, klaczą lub stadniną. Konie wierzchowe ważą od 300 do 700 kg, w zależności od rasy. Konie pociągowe ważą od 700 kilogramów do 1 tony. Niezbędnym składnikiem diety konia jest pasza stała, głównie owies, ponieważ jest lekkostrawny, jęczmień lub żyto. Do tego kukurydza, siemię lniane, które wpływa na trawienie i być może otręby, melasa czy burak cukrowy. Występuje duża zmienność prędkości jazdy, od bardzo powolnego galopu wynoszącego około 15 km/h do 60 km/h. podczas wyścigu. Rozróżnia się galop konny (12-15 km/h.) i terenowe (25-40 km/h.). Przeciętna długość ciąży u klaczy podawana jest w przedziale 330-345 dni. Konie żyją 23-30 lat.

Struś to największy żyjący ptak, a zarazem najszybszy ptak lądowy, potrafi osiągnąć prędkość do 70 km/h (w ucieczce przed drapieżnikiem) lub biec z prędkością 50 km/h przez godzinę, co czyni go najszybszym dwunożnym zwierzęciem na świecie. świat. Jest nielotny. Strusie ważą zwykle od 90 do 130 kg, chociaż odnotowano przypadki ważenia samców do 155 kg. Struś to ptak o najdłuższej szyi. Odsłonięta szyja u góry nadmuchuje się, wydając charakterystyczny stłumiony krzyk. Aby chronić oczy przed kurzem i piaskiem, strusie mają również trzecią powiekę – źrenicę zamykającą się poziomo od wewnętrznego kącika oka do zewnętrznego. Mówi się, że w obliczu zagrożenia chowają głowę w piasek, ale tak nie jest. Żywią się głównie nasionami, trawą, owocami, kwiatami i czasami owadami, takimi jak koniki polne. Ponieważ strusie nie mają zębów, połykają kamyki, które pomagają im rozdrobnić pokarm w żołądkach. Jednorazowo mogą mieć tam nawet 1 kg. W przeciwieństwie do większości ptaków struś nie ma jelita ślepego, jego długość wynosi 71 cm. Bez wody mogą wytrzymać kilka dni, czerpiąc z wody pochodzącej z metabolizmu i pożywienia. Struś jest ptakiem typowo towarzyskim, żyjącym w grupach migrujących liczących od 5 do 50 osobników. W pierwszym roku życia młode rosną o 25 cm miesięcznie. Po roku życia młody struś waży około 45 kg. Strusie mogą żyć do 75 lat.

Miś koala to jedno z najsłynniejszych i najsłodszych australijskich zwierząt. Choć na pierwszy rzut oka przypomina niedźwiedzia, w rzeczywistości niedźwiedziem nim nie jest. To torbacz, zupełnie jak kangur. Z pewnymi wyjątkami koale żywią się wyłącznie liśćmi i korą turzyc. I tylko niektóre gatunki. W rzeczywistości są jedynymi roślinożercami, którzy mogą je strawić. Liście eukaliptusa zawierają dużą ilość błonnika i terpenów, które sprawiają, że eukaliptus jest trujący dla większości zwierząt. Liście ostrokrzewu mają bardzo niską wartość energetyczną, dlatego koale muszą oszczędzać dużo energii. Mają bardzo powolny metabolizm, wyjątkowo mały mózg i śpią do 20 godzin na dobę. Waga waha się od 12 kg w przypadku masywnego samca z południowej Australii do 5 kg w przypadku drobnej samicy z północy.

Tyrannosaurus rex to obecnie prawdopodobnie najsłynniejszy dinozaur drapieżny. Nazwa pochodzi od greckiego tyrannos = władca, lub tyran i łac. rex = król. Realistyczne szacunki wskazują, że największe tyranozaury osiągały zwykle parametry około 14 m długości i 7,5 t masy. W polowaniach pomagał mu doskonały wzrok i węch. Nie wyróżniał się inteligencją, ale jego EQ (iloraz emocji) był 2,5 razy większy niż u współczesnych krokodyli. Tyranozaur miał niewyobrażalną siłę zaciskania szczęk. T-rexy osiągnęły dojrzałość w wieku około 18 lat i żyły około 30 lat. Był zarówno myśliwym, jak i padlinożercą, który nie gardził mięsem.